süper bir şirr

Karanlık yapayalnız bir çığlığın en dibindeyim yine . .
"Yardım edin kurtarın beni!.." diye bağırmak bile gelmiyor içimden.
Öyle de yapıyorum zaten susuyorum umarsızca . .
Hem ne diye siz'den yardım isteyeyim ki ben ?!
Bilmiyor muyum sanki daha önce ne kadar acıttığınızı beni ?!
Umutlarım hayallerim uzattığınız yardım (!) ellerinizde kaldı.. Sağolun !
En son aldıklarınız da "gülüşlerim hayat dolu bakışlarım" oldu işte..
Dahası yok ama artık bunun.
Sahi neyim kaldı ki alınacak ?..
Bakmayın saçmaladım yine..
Zaten ne yapacaksınızki feryatlarımı gözyaşlarımı alıp?!


İnsan umduğu şeyleri yaşa(ya)mıyor hep şu hayatta.
Ya da en azından "ben" yaşayamadım.
Bir parça "mutluluk" istemiştim sadece
çok değil bir parça .
Aksine ben mutluluğu kovalarken şemsiye bile açamadım üzerime yağan hüzne ..
Ama; çekildim artık kabuğuma herkesten herşeyden çektim elimi eteğimi ..


Yeter ki daha fazla kıskanma artık Hayat beni !
Yeter yıprattığın !..